Zatonięcie w nawróceniu
Słownik tłumaczy, że nawrócenie polega na uznaniu zła, które się popełniło oraz podjęciu decyzji o tym, by tego nie powtarzać. Oczywiście owo słuszne, wszak do wnętrza Piśmie św. greckie słowo oznaczające nawrócenie, metanoia, ma o wiele szersze znaczenie. Oznacza ono zmianę myślenia, która spośród kolei prowadzi aż do zmiany sposobu działania także reagowania w naszym życiu. Przed Chrystusem nawrócenie oznaczało odrodzenie się do przestrzegania Prawa – decyzja tego, co ono mówi, również stanięcie do wnętrza posłuszeństwie poniżej niego. Ale Jezus, rozpoczynając swoją publiczną działalność, powiedział: „Nawracajcie się a wierzcie do wnętrza Ewangelię”. On sprawił, iż te dubel aspekty – Prawo także kult – spokojny się jednością, natomiast nawrócenie miało od tego czasu symbolizować negacja logiczna tyle punkt widzenia ku tyłowi, jak bardzo pójście do przodu. Dobra Nowina jest czymś, do wnętrza co wkraczamy wskroś wiarę. To wydźwięk głosili później apostołowie w dniu zesłania Ducha Świętego: „Nawróćcie się – powiedział aż do nich Piotr – oraz niech każdy z osobna z was ochrzci się wewnątrz nazwa Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, natomiast weźmiecie w środku darze Ducha Świętego” (Dz 2, 38). Co zatem składa się na nasze nawrócenie? TRZY KROKI DO NAWRÓCENIA1. Przyjęcie zbawczej miłości Jezusa Chrystusa, przyjęcie decyzji o przyjęciu Go jako swojego Pana oraz życiu jako Jego uczeń. Jednocześnie jest to największe przejście wolności, jaka jest nam dana. 2. Żal za grzechy. Grzech to nieposłuszeństwo pod Boga, tak więc powinniśmy odczuwać skruchę, podczas podczas gdy go popełniamy. Jednak zgryzota spośród powodu grzechów to do tej pory negacja logiczna nawrócenie – jest zanim wówczas recepcja życia, w którym negacja logiczna ma aktualnie potępienia. Nie chodzi z tej przyczyny o czucie smutku (samo w sobie destrukcyjne), tymczasem o uraza, który prowadzi aż do przemiany serca. Spowiedź jest wyrazem nawrócenia także jest konieczna aż do tego, abyśmy mogli wtrącić aż do porządku naszą relację spośród Bogiem, wskutek tego ten sakrament jest na rzecz nas wielkim darem. Uczciwe przyznanie się zaś wyznanie naszych grzechów rozpoczyna się od czasu pracy Ducha Świętego w środku nas, który prowadzi aż do przyjęcia przebaczenia również aż do przemiany naszego serca.Jednak wiele osób wyznaje ustawicznie te same grzechy plus nie widzi żadnej poprawy. Wierzy, że zostały im one przebaczone, acz jest jakaś problem, która nie pozwala im uznać mocy nawrócenia. A to naprowadza nas na trzecia część przejaw nawrócenia.3. Uwolnienie od chwili zwodzenia. Częścią każdego grzechu jest zwodzenie, co Jezus potwierdził na krzyżu, mówiąc: „Ojcze, przebacz im, gdyż negacja logiczna wiedzą, co czynią”. Po ludzku wiemy dostatecznie co niemiara, żeby zaakceptować obciążenia wewnątrz wszelkie zło, jakie uczyniliśmy. Jednak nie jesteśmy aż do końca świadomi tego, co pociąga za sobą własny grzech. Nie rozumiemy do wnętrza pełni, na kształt nadzwyczaj obrażamy Boga, jak na przykład ranimy samych siebie oraz w charakterze niesłychanie szkodzimy innym. Gdybyśmy to zobaczyli, o wiele mniej byśmy grzeszyli. A negacja logiczna widzimy, toteż iż tatuś kłamstwa przyczynia się (pośrednio to znaczy wyraźnie) aż do naszego grzechu. Zachęcam aż do niesłychanie ważnej refleksji: jako nabieranie zaś zwodzenie złego ducha działa w moim życiu. Ta umysł jest niezwykle istotna, ponieważ wystawienie pokus na przestrzeń niezadrukowana Boże jest dla nas drogą do wolności do wnętrza Chrystusie.NA WŁASNEJ SKÓRZE… 40 lat temu, w środku 1970 r. samodzielnie doświadczyłem chrztu wewnątrz Duchu Świętym oraz spotkałem Jezusa. Zacząłem w takim przypadku odcyfrować Pismo św. plus kiedy przeczytałem Nowy Testament – uświadomiłem sobie, że wiele z niego negacja logiczna rozumiem. W który metoda ci wszyscy ludność, o których jest wokalizacja w Ewangelii, byli uwalniani na skroś Jezusa z mocy złego ducha? Jednak był we mnie wcześniej Duch Święty, w takim razie wiedziałem, iż owo, co czytam, jest prawdą.Niedługo odtąd przyjechał do mnie należący do mnie kumpel, który był w takim przypadku do wnętrza seminarium, natomiast powiedział, że w ciągu spotkania modlitewnego modlono się w ciągu niego i został uwolniony. Nie rozumiałem, co proch na myśli. Powiedział mi, że miał zadanie spośród masturbacją – wyznawał owo, rozmawiał o tym problemie spośród kierownikiem duchowym, stosował się do wszystkich jego wskazówek, natomiast ciągle był stosowny tym grzechem. Wtedy pomodlono się zbytnio niego i… otóż jest wolny. To mnie zszokowało! Pomyślałem, że jeśliby owo prawdziwość, owo wiele rzeczy do wnętrza moim życiu wymaga takiej modlitwy, oraz jest jeszcze obfitość innych ludzi, którym wolno by wewnątrz ów sposób pomóc. I właśnie, metodą prób oraz błędów, zacząłem dążyć ulubiony w kierunku uwolnieniu.Kilka lat po doświadczeniu chrztu w środku Duchu Świętym odczułem, że potrzebuję nadal więcej uzdrowienia. I naprawdę, Bóg okazał mi łaskę natomiast pewne osoby modliły się zbytnio mnie, abym mógł doświadczyć wewnętrznego uzdrowienia wewnątrz relacji spośród moim ojcem. Owoce tej modlitwy mnie zaskoczyły – zauważyłem, że jest we mnie więcej odwagi, kiedy mówię do dużych grup ludzi. Nie byłem w tym momencie naprawdę zamknięty tudzież z zaprzątniętą uwagą na sobie. Zrozumiałem później, iż Bóg ma koncepcja w obliczu naszego życia, wszak taki koncepcja ma również szatan. To mężczyzna chciał, abym żył zajęty lękiem dodatkowo nigdy nie podjął tego, co przeznaczył mi Bóg. Dlatego doszedłem do wniosku, że potrzebuję uzdrowienia na głębszym poziomie również… uwolnienia. NIE TYLKO KRĘGOSŁUP Gdy wewnątrz 1985 r. pojechałem na konferencję – Pan zaczął siekać moje serce. Wiernie służyłem Panu, byłem liderem wspólnoty, robiłem całość, co do mnie należało, oraz postępowałem adekwatnie, pomimo tego… moje kier oziębło. Zawsze myślałem o sobie jako o synu marnotrawnym, który powrócił aż do domu Ojca, ale w ową stronę Pan Bóg zaczął mi obnażać także grzechy „starszego brata”. Bóg po raz stopniowy skruszył moje motor i doprowadził mnie aż do łez. Dzięki tym doświadczeniom powstała moja pierwsza publikacja – „Powrót starszego brata”, która mówi o grzechach serca, o osądzie, o krytyce tudzież poczuciu wyższości.Podczas konferencji spotkałem pewnego księdza, o którym wiedziałem, iż modli się o uwolnienie. Pomyślałem sobie: A, co tam, pójdę aż do niego. Najbardziej skłonił mnie aż do tego udręka kręgosłupa, który nieraz dokuczał mi przed różnymi ważnymi wydarzeniami, z tej przyczyny także natomiast wtedy.Gdy w trakcie tej modlitwy duchowny mnie zapytał, co mi się przydarzyło – odpowiedziałem spontanicznie, nie tak wiele spośród głowy, co spośród serca, iż w pierwszej klasie zostałem zmyty przed całą klasą. Wtedy poprowadził nade mną modlitwę uwolnienia zaś wyrzeczenia się zła. Kiedy stanął w środku autorytecie Jezusa, sprzeciwiając się szatanowi – poczułem, iż jest nieco w środku mnie, co uważałem w środku fragment siebie samego, natomiast chwilowo owo ze mnie wychodzi! I nagle stałem się wolny. Ksiądz nazwał to „coś” odrzuceniem, toteż wyrzekłem się odrzucenia, natomiast Pan mnie uwolnił. Zobaczyłem w takim przypadku, ile czynów w moim życiu było popełnionych spośród lęku przed odrzuceniem – w charakterze wiele zamknięcia się w sobie, chronienia samego siebie, w charakterze wiele egoizmu... Myślę, że ów przykład pomoże nam pokapować się, z jakiego powodu upust odkąd zwodzenia prowadzi nas do nawrócenia. To kłamstwa, w środku które uwierzyliśmy plus które nosimy w środku sobie –sprawiają, iż jesteśmy zamknięci również negacja logiczna umiemy zgodzić się miłości Boga. Już samo noeza tego, co jest w naszym sercu – daje wolność. Czasem owo, co wewnątrz sobie nosimy, wydaje się naszym przyjacielem. Niektórych rzeczy trzymamy się kurczowo, skutkiem tego wyrzeczenie się ich prawdopodobnie tracić się nam ryzykowne. Tak się do nich przyzwyczailiśmy, iż boimy się, jacy będziemy, kiedy odrzucimy to wszystko. Dlatego musimy błagać Boga o odkrycie prawdy o nas – a zgodność z rzeczywistością wyzwala!
Biada zuchwałej duszy, która sobie uroiła, że pod warunkiem od chwili Ciebie odejdzie, owo szczyptę lepszego znajdzie. W którąkolwiek zwróci się stronę — wewnątrz tylna część, wewnątrz bok, raz jeszcze w część przednia — wszędzie jej wsio dolega okrutnie. A resztkami sił Tyś spokojem. I oto jesteś blisko. I uwalniasz od nieszczęsnego błądzenia, stawiasz nas na drodze Twojej, pocieszasz tudzież mówisz: „Biegnijcie — Ja was mieścić będę, Ja was powiodę, Ja was tam poniosę”Tajemnica grzechu: zagubienieBolesnym doświadczeniem, które naznacza przypadek człowieka, jest błądzenie prowadzące aż do zagubienia. „Wszyscyśmy pobłądzili jakim sposobem owce, iks z nas się obrócił w kierunku własnej drodze” (Iz 53,6). „Błądzili po pustych bezdrożach, do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi. Cierpieli chęć a głód oraz wygasało w środku nich byt” (Ps 107,4n). W świetle powyższych tekstów Pisma Świętego grzesznik jawi się jako forma życia podatna na złudzenia, w których potrafi dochowywać się uparcie, aż do tragicznego finału. Podobnie na miarę jeden z bohaterów powieści Goldinga — ksiądz budujący tytułową wieżę na kościele. Miasteczko zamiera wewnątrz strachu, wiedząc, że konstrukcja dachu negacja logiczna ma prawa wytrzymać. Obłęd zaślepionego wizjonera kończy się katastrofą: strażnica wali się z hukiem, niszcząc kościół dodatkowo okoliczne domy, tudzież mąż już sam popada do wnętrza obłęd.Grzech objawia się jako kolosalny kurs do przepaści (w przekonaniu, że podążam aż do krainy szczęścia) innymi słowy jako zagubienie na pustynnych bezdrożach. W pierwszym przypadku homo sapiens łamie sobie kości. Iluzja szczęścia skoro jest podczas gdy twórczość filmowa wyświetlany na ścianie. Gdy fisza usiłuje wskoczyć w jego środek, wali głową do wnętrza mur. Gdy lucyfer stwarzał religijny Antoniemu iluzje ponętnej kobiety w środku jego pustelni, pozostawał niewzruszony. Zdawał sobie sprawę, że jest wciągany w środku grę pozorów, która ma poróżnić jego wierność Bogu także rozbić nieustępliwe zainteresowanie podążania ścieżką Prawdy.W drugim przypadku — nieustannych zmian kierunku marszu na pustyni — człowiek pogrąża się w środku rozpaczy, osamotnieniu i poczuciu bezsensu. Św. Augustyn po latach uznał, że gonitwa wewnątrz tym, co wydawało mu się pięknem wartym zachodu, wyprowadziła go na bezdroże:W nawróceniu pierwszą sprawą jest powodzenie własnego stanu. Człowiek potrafi latami dławić ból przeżytej katastrofy natomiast zawiązywać sobie obecność na dnie przepaści. Pomaga mu wewnątrz tym stosowanie najprzeróżniejszych „uśmierzaczy”, które pozwalają nie spekulować pogruchotanych kości. Te środki zaradcze coraz bardziej pustoszą wewnętrzny forma życia człowieka, zamieniając go w środku snujące się widmo. Ich suty gama sprowadza się do wszelkiego rodzaju stanów amoku, które odrywają człowieka od momentu jego własnego serca, a tym samym odkąd Boga, Źródła Prawdy.W doświadczeniu grzechu oraz jego gorzkich owoców dominują u ludzi wierzących zaś pragnących nawrócenia trzy postawy. Pierwsza owo poczucie słabości także niemocy autentycznego powrotu aż do Boga. Lęk, iż w życiu negacja logiczna uda mi się odnieść zwycięstwo ogromnego dystansu, który wyznacza moje rzeczywiście dalekie odejście. Być przypadkiem to właśnie wprawa stało się udziałem Judasza, kto w środku swoim osamotnieniu uznał, iż negacja logiczna istnieje natychmiast podejście powrotu. Zbyt z dużej odległości odszedłem, bym był w środku stanie opowiadać: cała w tył!Druga stanowisko to ogromne impresja winy, odbierające zapęd aż do życia oraz uwielbienie aż do siebie. Człowiek naprawdę niesłychanie koncentruje się na własnym upadku, iż jego ciemność przysłania mu miłosierdzie Boga.Czasem w prawdziwym przeżyciu żalu w ciągu grzechy przeszkadza psychiczne poczucie winy, w środku którym wewnątrz ognisko uwagi jesteśmy my sami. Cierpimy, że z powodu naszych pomyłek natomiast złych wyborów ucierpiało nasze dobre imię. Jak mogłem egzystować taki niedorozwinięty? Jak mogłem to poczynić? Jak mogłem to oznajmić?Trzecia budowa ciała to uniesienie zrobienia gruntownego porządku do wnętrza swoim życiu moralnym a religijnym oparta nierzadko na wierze, że pełnia da się przepracować tudzież uleczyć własnym, konsekwentnym wysiłkiem. Radykalizm poprawy siebie płynie uważasz niejednokrotnie spośród lęku poprzednio zatratą siebie do wnętrza grzechu, jeślibym zaniedbał duchowej pracy. Być prawdopodobnie ta postępowanie rodzi się z poczucia, iż jeśliby mam wyrobić na Bożą miłość, muszę unaocznić się odpowiednią żarliwością, która przywróci mi Bożą aprobatę.Odrębnym problemem jest brak myślenia o nawróceniu jako drodze, na której aż do końca życia będzie się wewnątrz człowieku dokonywała wewnętrzna przemiana. Nie ma albowiem takiego momentu, w którym moglibyśmy rozmawiać: — Dziękuję Ci, Boże, iż jestem do tego stopnia doskonały. Przypowieść o celniku także faryzeuszu stanowi uwaga nim postawą definitywnego zwycięzcy w środku duchowych bojach.Poszukajmy w słowie Bożym tropów wiodących do odkrycia Bożego pomysłu na na skroś przeżyte nawrócenie.Zachwyt, który rodzi się w duszy Augustyna, ma swoje źródło w odkryciu zasadniczego na rzecz chrześcijańskiego rozumienia nawrócenia faktu: Bóg przychodzi aż do grzesznika, ażeby odszpuntować mu oczy na położenie, w środku jakim się znajduje. Przychodzi, żeby podnieść go na własnych rękach spośród piekła, aż do którego zabłądził.Ewangeliczną ilustracją Boskiej obecności przy grzeszniku jest schadzka spośród Samarytanką (J 4,1–42). Życie tej kobiety jest niezwykle mocnym obrazem ludzkiego zagubienia. „Miała pięciu mężów” — nie kochanków, tymczasem mężczyzn, u których pragnęła odnaleźć szczęście. Błąka się jakże w zaklętym kręgu, kluczy po pustyni w środku rozpaczliwym oczekiwaniu, iż tym społem się uda, że znajdzie właściwego mężczyznę, korzenie, które ją napoi. Rozmowa z Jezusem pomaga odsłonić bolesną ranę jej serca. Może wyszperać własne zagubienie, nie czując się pod tym potępioną. Droga przychodzi aż do Samarytanki, rozpościera się u jej poranionych momentalnie na oślep stóp. Tą drogą będzie mogła obrać kierunek do „miasta zamieszkałego” (Ps 107,5).Pozostając u Ojca, jest Chrystus prawdą również życiem; oblekając się w środku ścierwo, stał się drogą. Nie powiedziano ci: „Pracuj natomiast szukaj miły, abyś doszedł aż do prawdy plus życia”. Nie owo ci powiedziano. Wstań, leniwcze, droga sama do ciebie przyszła tudzież śpiącego obudziła cię ze snu, oby cię no tak obudziła! Wstań a chodź!
Biada zuchwałej duszy, która sobie uroiła, że pod warunkiem od chwili Ciebie odejdzie, owo szczyptę lepszego znajdzie. W którąkolwiek zwróci się stronę — wewnątrz tylna część, wewnątrz bok, raz jeszcze w część przednia — wszędzie jej wsio dolega okrutnie. A resztkami sił Tyś spokojem. I oto jesteś blisko. I uwalniasz od nieszczęsnego błądzenia, stawiasz nas na drodze Twojej, pocieszasz tudzież mówisz: „Biegnijcie — Ja was mieścić będę, Ja was powiodę, Ja was tam poniosę”Tajemnica grzechu: zagubienieBolesnym doświadczeniem, które naznacza przypadek człowieka, jest błądzenie prowadzące aż do zagubienia. „Wszyscyśmy pobłądzili jakim sposobem owce, iks z nas się obrócił w kierunku własnej drodze” (Iz 53,6). „Błądzili po pustych bezdrożach, do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi. Cierpieli chęć a głód oraz wygasało w środku nich byt” (Ps 107,4n). W świetle powyższych tekstów Pisma Świętego grzesznik jawi się jako forma życia podatna na złudzenia, w których potrafi dochowywać się uparcie, aż do tragicznego finału. Podobnie na miarę jeden z bohaterów powieści Goldinga — ksiądz budujący tytułową wieżę na kościele. Miasteczko zamiera wewnątrz strachu, wiedząc, że konstrukcja dachu negacja logiczna ma prawa wytrzymać. Obłęd zaślepionego wizjonera kończy się katastrofą: strażnica wali się z hukiem, niszcząc kościół dodatkowo okoliczne domy, tudzież mąż już sam popada do wnętrza obłęd.Grzech objawia się jako kolosalny kurs do przepaści (w przekonaniu, że podążam aż do krainy szczęścia) innymi słowy jako zagubienie na pustynnych bezdrożach. W pierwszym przypadku homo sapiens łamie sobie kości. Iluzja szczęścia skoro jest podczas gdy twórczość filmowa wyświetlany na ścianie. Gdy fisza usiłuje wskoczyć w jego środek, wali głową do wnętrza mur. Gdy lucyfer stwarzał religijny Antoniemu iluzje ponętnej kobiety w środku jego pustelni, pozostawał niewzruszony. Zdawał sobie sprawę, że jest wciągany w środku grę pozorów, która ma poróżnić jego wierność Bogu także rozbić nieustępliwe zainteresowanie podążania ścieżką Prawdy.W drugim przypadku — nieustannych zmian kierunku marszu na pustyni — człowiek pogrąża się w środku rozpaczy, osamotnieniu i poczuciu bezsensu. Św. Augustyn po latach uznał, że gonitwa wewnątrz tym, co wydawało mu się pięknem wartym zachodu, wyprowadziła go na bezdroże:W nawróceniu pierwszą sprawą jest powodzenie własnego stanu. Człowiek potrafi latami dławić ból przeżytej katastrofy natomiast zawiązywać sobie obecność na dnie przepaści. Pomaga mu wewnątrz tym stosowanie najprzeróżniejszych „uśmierzaczy”, które pozwalają nie spekulować pogruchotanych kości. Te środki zaradcze coraz bardziej pustoszą wewnętrzny forma życia człowieka, zamieniając go w środku snujące się widmo. Ich suty gama sprowadza się do wszelkiego rodzaju stanów amoku, które odrywają człowieka od momentu jego własnego serca, a tym samym odkąd Boga, Źródła Prawdy.W doświadczeniu grzechu oraz jego gorzkich owoców dominują u ludzi wierzących zaś pragnących nawrócenia trzy postawy. Pierwsza owo poczucie słabości także niemocy autentycznego powrotu aż do Boga. Lęk, iż w życiu negacja logiczna uda mi się odnieść zwycięstwo ogromnego dystansu, który wyznacza moje rzeczywiście dalekie odejście. Być przypadkiem to właśnie wprawa stało się udziałem Judasza, kto w środku swoim osamotnieniu uznał, iż negacja logiczna istnieje natychmiast podejście powrotu. Zbyt z dużej odległości odszedłem, bym był w środku stanie opowiadać: cała w tył!Druga stanowisko to ogromne impresja winy, odbierające zapęd aż do życia oraz uwielbienie aż do siebie. Człowiek naprawdę niesłychanie koncentruje się na własnym upadku, iż jego ciemność przysłania mu miłosierdzie Boga.Czasem w prawdziwym przeżyciu żalu w ciągu grzechy przeszkadza psychiczne poczucie winy, w środku którym wewnątrz ognisko uwagi jesteśmy my sami. Cierpimy, że z powodu naszych pomyłek natomiast złych wyborów ucierpiało nasze dobre imię. Jak mogłem egzystować taki niedorozwinięty? Jak mogłem to poczynić? Jak mogłem to oznajmić?Trzecia budowa ciała to uniesienie zrobienia gruntownego porządku do wnętrza swoim życiu moralnym a religijnym oparta nierzadko na wierze, że pełnia da się przepracować tudzież uleczyć własnym, konsekwentnym wysiłkiem. Radykalizm poprawy siebie płynie uważasz niejednokrotnie spośród lęku poprzednio zatratą siebie do wnętrza grzechu, jeślibym zaniedbał duchowej pracy. Być prawdopodobnie ta postępowanie rodzi się z poczucia, iż jeśliby mam wyrobić na Bożą miłość, muszę unaocznić się odpowiednią żarliwością, która przywróci mi Bożą aprobatę.Odrębnym problemem jest brak myślenia o nawróceniu jako drodze, na której aż do końca życia będzie się wewnątrz człowieku dokonywała wewnętrzna przemiana. Nie ma albowiem takiego momentu, w którym moglibyśmy rozmawiać: — Dziękuję Ci, Boże, iż jestem do tego stopnia doskonały. Przypowieść o celniku także faryzeuszu stanowi uwaga nim postawą definitywnego zwycięzcy w środku duchowych bojach.Poszukajmy w słowie Bożym tropów wiodących do odkrycia Bożego pomysłu na na skroś przeżyte nawrócenie.Zachwyt, który rodzi się w duszy Augustyna, ma swoje źródło w odkryciu zasadniczego na rzecz chrześcijańskiego rozumienia nawrócenia faktu: Bóg przychodzi aż do grzesznika, ażeby odszpuntować mu oczy na położenie, w środku jakim się znajduje. Przychodzi, żeby podnieść go na własnych rękach spośród piekła, aż do którego zabłądził.Ewangeliczną ilustracją Boskiej obecności przy grzeszniku jest schadzka spośród Samarytanką (J 4,1–42). Życie tej kobiety jest niezwykle mocnym obrazem ludzkiego zagubienia. „Miała pięciu mężów” — nie kochanków, tymczasem mężczyzn, u których pragnęła odnaleźć szczęście. Błąka się jakże w zaklętym kręgu, kluczy po pustyni w środku rozpaczliwym oczekiwaniu, iż tym społem się uda, że znajdzie właściwego mężczyznę, korzenie, które ją napoi. Rozmowa z Jezusem pomaga odsłonić bolesną ranę jej serca. Może wyszperać własne zagubienie, nie czując się pod tym potępioną. Droga przychodzi aż do Samarytanki, rozpościera się u jej poranionych momentalnie na oślep stóp. Tą drogą będzie mogła obrać kierunek do „miasta zamieszkałego” (Ps 107,5).Pozostając u Ojca, jest Chrystus prawdą również życiem; oblekając się w środku ścierwo, stał się drogą. Nie powiedziano ci: „Pracuj natomiast szukaj miły, abyś doszedł aż do prawdy plus życia”. Nie owo ci powiedziano. Wstań, leniwcze, droga sama do ciebie przyszła tudzież śpiącego obudziła cię ze snu, oby cię no tak obudziła! Wstań a chodź!
Komentarze
Prześlij komentarz